Στο καζάνι κοχλάζει ένας κατακόκκινος ρευστός χυλός, η φωτιά είναι δυνατή και η θερµοκρασία υψηλή. Βρισκόµαστε στο εργαστήριο του κ. Θεοδώρου στον Αρτεµώνα της Σίφνου και παρακολουθούµε µέρος της διαδικασίας παρασκευής του λουκουµιού. Νερό, ζάχαρη, άµυλο και φυσικό κόκκινο χρώµα από παντζάρι είναι τα υλικά που βράζουν εδώ και περίπου µία ώρα στο µεγάλο καζάνι. Ο Βασιλοδήµος (από Βασίλης και Δηµήτρης) ανακατεύει το µείγµα και ο κ. Νίκος, ο πατέρας του, 91 ετών σήµερα, κάθεται σε ένα σκαµνί λίγο πιο µπροστά, εποπτεύοντας τη διαδικασία. Πού και πού σηκώνεται να ρίξει µια µατιά και έπειτα επιστρέφει στη θέση του. 

Ενα τέταρτο της ώρας αργότερα, το µείγµα πρέπει να βγει από τη φωτιά. Οι δύο άντρες βάζουν τα δυνατά τους για να σηκώσουν το βαρύ και καυτό σκεύος και να το τοποθετήσουν στο πάτωµα. Ο κ. Νίκος -ίσως επειδή είµαστε και εµείς µπροστά- αναλαµβάνει δράση. Πρώτα ρίχνει µέσα ένα µπολ καθαρισµένα αµύγδαλα και έπειτα ένα µπουκάλι φυσικό αιθέριο έλαιο µε άρωµα τριαντάφυλλο. Αφού ανακατέψει καλά το «ενισχυµένο» πια µείγµα, µε τη συνδροµή του Βασιλοδήµου το αδειάζουν σε ένα ξύλινο ταψί. Το πρώτο µέρος παρασκευής του λουκουµιού έχει ολοκληρωθεί. Τώρα πρέπει να µείνει στο ταψί για µία ολόκληρη ηµέρα, ώστε να κρυώσει και να σταθεροποιηθεί, και την εποµένη θα ακολουθήσουν το κόψιµο σε µικρά κοµµατάκια και το πασπάλισµα µε άχνη ζάχαρη.

Ο Βασιλοδήµος είναι η τρίτη γενιά των Σιφνιών Θεοδώρου που ασχολείται επαγγελµατικά µε την παρασκευή παραδοσιακών γλυκών. Ολα ξεκίνησαν γύρω στο 1922, όταν ο παππούς του, Γιώργος, ταξίδεψε από τη Σίφνο στη Σύρο για να µάθει το λουκούµι και τη χαλβαδόπιτα. Μία δεκαετία αργότερα, επέστρεψε στο νησί και άνοιξε στον Αρτεµώνα (σε κοντινό σηµείο από το σηµερινό κατάστηµα) το δικό του ζαχαροπλαστείο, το οποίο για κάποια χρόνια λειτουργούσε και ως καφενείο. Εκείνος ήταν και ο πρώτος στη Σίφνο που έφτιαξε παγωτό. Εβγαινε και το πουλούσε στο δρόµο, αφού το διατηρούσε παγωµένο µε πάγο, που ερχόταν µε καΐκι από την Αθήνα και µε γαϊδούρι από το λιµάνι του νησιού ώς τον Αρτεµώνα. 

Ο πατέρας του, ο κ. Νίκος, ανέλαβε την επιχείρηση το 1967, οπότε και µετακόµισαν οριστικά στο κατάστηµα όπου τους συναντούµε και σήµερα, ενώ ο Βασιλοδήµος πήρε τα ηνία το 1994. Σχεδόν είκοσι χρόνια µετά, ο κ. Νίκος εξακολουθεί να συµβουλεύει και να βοηθάει τον γιο του. Στο εργαστήριό τους, άλλωστε, παρασκευάζουν όλα τα παραδοσιακά γλυκά τόσο του νησιού όσο και των Κυκλάδων: λουκούµια και χαλβαδόπιτες, παστέλια (το πιο παραδοσιακό σιφναίικο γλυκό που σερβίρεται σε γάµους, βαφτίσια και πανηγύρια), µπουρέκια (το πλέον µπελαλίδικο χριστουγεννιάτικο -και όχι µόνο- κέρασµα), κουραµπιέδες, αµυγδαλωτά και υποβρύχια.

Τα τελευταία τα βρίσκουµε, µάλιστα, σε πέντε διαφορετικές γεύσεις, όπως βανίλια, µαστίχα, τριαντάφυλλο, περγαµόντο και φιστίκι. Ολα ετοιµάζονται µε αγνά υλικά και όπου είναι δυνατόν -όπως µε το µέλι- αµιγώς σιφναίικα, και όλα (ανάλογα µε τη συνταγή) µπαίνουν στη φωτιά ή πλάθονται στο χέρι. Σκληρή και... κάθιδρη η δουλειά του Σιφνιού ζαχαροπλάστη, ειδικά το καλοκαίρι, οπότε η ζήτηση και η παραγωγή πολλαπλασιάζονται, φτάνοντας έως και έξι καζανιές λουκούµια το µήνα. Το αποτέλεσµα, ωστόσο, αποζηµιώνει και τον ίδιο, που κυριολεκτικά ξεπουλάει, αλλά και εµάς που απολαµβάνουµε νοστιµότατα γλυκίσµατα - εντρυφώντας µε αυτόν τον τρόπο και στην παράδοση του πιο περιποιηµένου νησιού των Κυκλάδων.